Απεργία 17 Μάη (ΑΚΕ)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ την επόμενη της Εργατικής Πρωτομαγιάς, ανακοίνωσε μια κατάπτυστη συμφωνία,  ένα νέο  Μνημόνιο διαρκείας, με υποχρέωση «αιματηρών» πλεονασμάτων 3,5% μέχρι και το 2021, που κλείνει την  «αξιολόγηση» και ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο λιτότητας και εξαθλίωσης. Υποχωρώντας για άλλη μια φορά κατά κράτος στις απαιτήσεις των δανειστών και στις ξεφτισμένες πλέον κόκκινες γραμμές υπέγραψε το νέο αντιλαϊκό και αντεργατικό πακέτο μέτρων, με το οποίο η καπιταλιστική κερδοφορία κλιμακώνει την επίθεσή της ενάντια σε ότι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις του λαού και των εργαζομένων.

Τα βασικά σημεία της συμφωνίας είναι:

• Από 1.1.2019 καταργείται η προσωπική διαφορά και επέρχεται μείωση έως 18% στις συντάξεις. Το μέτρο θα θίξει 900.000 συνταξιούχους που παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από τα 700 ευρώ. Θα υπάρχουν απώλειες από λίγα ευρώ ως ακόμη και πάνω από 300 ευρώ το μήνα για τις «υψηλές» συντάξεις. Μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι συνταξιούχοι του πρώην ΤΕΒΕ, οι συνταξιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με πολλά έτη ασφάλισης και εν γένει όσοι λαμβάνουν πάνω από 1300 ευρώ (ΙΚΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ).
• Από 1.1.2020 ή το 2019 αν δεν «πιαστούν οι στόχοι», συμφωνήθηκε η μείωση του αφορολόγητου από 8.636 ευρώ που είναι σήμερα, στα 5.681 ευρώ. Αυτή η μείωση του αφορολόγητου θα φέρει απώλειες ακόμη και για όσους παίρνουν σύνταξη πάνω από 474 ευρώ καθώς πλέον δεν θα καλύπτονται από το αφορολόγητο.
• Το 2018 προβλέπονται μέτρα 447 εκατ. ευρώ από το 2018 που θα προέλθουν από περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών και επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατ. ευρώ.
• Στο Δημόσιο έρχεται νέα αξιολόγηση και κινητικότητα και επιβάλλεται «ταβάνι» στον αριθμό των συμβασιούχων. Ο αριθμός τους πρέπει να μειωθεί από 49.448 τον Δεκέμβριο του 2016 σε 49.104 τον ίδιο μήνα του 2017 και σε 48.420 τον Δεκέμβριο του 2019, την ώρα που υπάρχει απαγόρευση μόνιμων διορισμών στην εκπαίδευση, με τροπολογία που, πέρασε στις 29/4 σύμφωνα με την οποία, λόγω «εξαιρετικά σοβαρών και επιτακτικών δημοσιονομικών λόγων, οι ισχύοντες δημοσιονομικοί περιορισμοί καθιστούν αδύνατο κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα (2017-2019) τον διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση». Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ρητά από το 3ο Μνημόνιο ότι θα πρέπει να προχωρήσει σε αύξηση του ωραρίου από το Νοέμβρη του 2018.
• Πωλείται το 30% ως 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς επίσης και το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
• Αλλαγές έρχονται στον τρόπο λειτουργίας των αγορών. Επεκτείνεται το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.
• Στα εργασιακά, οι αλλαγές των προηγούμενων μνημονίων παρατείνονται με νόμο μέχρι τον Ιούλιο του 2018. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζεται η απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων. Παράλληλα καταργείται η υπουργική απόφαση που απαιτείται ως τώρα για την έγκριση των ομαδικών απολύσεων και αντικαθίσταται από ένα σύστημα προειδοποίησης.

Η εξαγγελία των λεγόμενων αντίμετρων, δεν έχει αξία, εφόσον θα εφαρμοστούν από το 2019 αν και μόνο αν η κυβέρνηση ξεπεράσει, τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Αυτό είναι πρακτικά αδύνατον.  Έτσι κι αλλιώς, πρόκειται για ελάχιστης δαπάνης «ασπιρίνες» για τις συνέπειες της καταστροφικής πολιτικής των μνημονίων.

• Οι φοροελαφρύνσεις, αφορούν κυρίως τη μείωση του ποσοστού του φόρου στις επιχειρήσεις από 29% σήμερα σε 26% το 2019 ενώ η μείωση του χαμηλότερου συντελεστή φυσικών προσώπων από 22% σήμερα μειώνεται σε 20% το 2019.
• Λένε για «προοδευτική μείωση» των συντελεστών με τους οποίους υπολογίζεται η εισφορά αλληλεγγύης.
• Πρόκειται για «επανασχεδιασμό» ( και ΟΧΙ μείωση ή κατάργηση) του ΕΝΦΙΑ με ελάχιστο κόστος για το Δημόσιο (μόλις 0,1% του ΑΕΠ ή περίπου 200 εκατ. ευρώ). Άρα η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 2,4 δισ. από 2,65 δισ. ευρώ σήμερα.
• Και, για «στοχευμένες» κοινωνικές δαπάνες, όπως σχολικά γεύματα στα παιδιά που πεινάνε λόγω της κρίσης, αύξηση των στεγαστικών επιδομάτων (έως 0,2% του ΑΕΠ), αύξηση του επιδόματος τέκνων (έως 0,1% του ΑΕΠ), βρεφονηπιακοί σταθμοί (έως 0,15% του ΑΕΠ), μείωση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στις δαπάνες Υγείας (μέχρι 0,1% του ΑΕΠ).

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι

Την ώρα, που ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο, που βύθισε τη χώρα στη μνημονιακή κόλαση, μοιράζει ξανά ψεύτικες υποσχέσεις για «έξοδο από τα μνημόνια»…

Την ώρα, που η σημερινή αντιπολίτευση διαφοροποιείται υποκριτικά μόνο και μόνο για να κρατήσει ανοικτή την πόρτα της εξουσίας…

Την ώρα, που όλος ο μνημονιακός κόσμος συνασπίστηκε με τους δανειστές για την επιβολή του τέταρτου μνημονίου…

Εμείς, οι εργαζόμενοι, που καλούμαστε ξανά να πληρώσουμε την κρίση τους, δεν έχουμε πολλές επιλογές. Η βαρβαρότητά τους επιχειρεί να μας αφανίσει. Η απογοήτευση και απαισιοδοξία μπορούν και πρέπει να δώσουν τη θέση τους στην οργάνωση και την αντεπίθεση.

Γιατί τελικά, η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην ενότητα των εργαζομένων και στους αγώνες τους, σε ένα μαζικό κίνημα ανατροπής των πολιτικών τους.

Στις 17 Μάη

όλοι και όλες στην Πανελλαδική Απεργία