Νέα τεχνάσματα παλαιάς κοπής στον εκπαιδευτικό συνδικαλισμό
Λίγες σκέψεις που ίσως κάποιους να προβληματίσουν…
Της Ασβεστά Ειρήνης
Τα τελευταία χρόνια ανθεί στους κόλπους του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού η λογική του έξω από κομματικές ταμπέλες «φανερές» ή «κρυφές» (το δεύτερο συνήθως αναφέρεται σε σχήματα που στοχεύουν στην αυτοοργάνωση της δράσης και το ανεξάρτητο ταξικό κίνημα) και μακριά από πολιτικές διαμάχες. Σε ορισμένες περιπτώσεις δε παρατάξεις που επένδυσαν σ’ αυτή την επιχειρηματολογία της «απολιτίκ ενότητας» ανέβασαν σημαντικά τα εκλογικά ποσοστά τους. Το βασικό επιχείρημα είναι η υποτιθέμενη «ενότητα» και η προσήλωση των συνδικαλιστών στην εξυπηρέτηση κλαδικών συμφερόντων απογυμνωμένων από τις ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές αιτίες που τα επηρεάζουν, αλλά και η υπόσχεση για «ποιοτικότερη» εκπροσώπηση.
Το πρώτο πράγμα που μπορεί εύλογα κανείς να αναρωτηθεί είναι για ποιο λόγο οι συγκεκριμένες προτάσεις έρχονται τώρα στο προσκήνιο κι όχι πριν κάποια χρόνια, που οι δύο «μεγάλες» παρατάξεις κατέγραφαν ποσοστά δυσθεώρητα και οι κομματικοί τους ταγοί πανηγύριζαν. Το ποιοι είναι οι λόγοι και οι άμεσες σκοπιμότητες που πρώην συνδικαλιστές και φιλικά προσκείμενοι επί χρόνια στις συγκεκριμένες παρατάξεις επιλέγουν αυτόν τον δρόμο, θα προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε σε τρία σημεία:
- Να αποδοθούν οι αποτυχίες του συνδικαλιστικού κινήματος όχι στην έλλειψη ριζοσπαστισμού, αλλά στην έλλειψη «ενότητας» και να αποκρυφτούν οι ευθύνες του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
- Να περιοριστεί το ρεύμα των ανθρώπων που απομακρύνονται από τις συντηρητικές λογικές της ανάθεσης και οδηγούνται προς την αυτοοργάνωση της δράσης.
- Να «ξεχαστεί» η πολιτική προέλευση συνδικαλιστών, που έχουν υπηρετήσει κόμματα εξουσίας και τις πολιτικές, που αυτά πρεσβεύουν μέσα από θέσεις ευθύνης. Πολλές φορές πρόκειται για άτομα που μέσα στις παρατάξεις δεν κατάφεραν να εξυπηρετήσουν τους προσωπικούς τους στόχους και φιλοδοξίες ή αποτελούν μειοψηφική τάση. Προβαίνουν συνήθως σε δηλώσεις ανεξαρτητοποίησης ή μετονομασίες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έπαψαν να «συνομιλούν» με τις παρατάξεις και τους πολιτικούς χώρους από τους οποίους προέρχονται..
Είναι αδιανόητο σοβαρά σκεπτόμενος άνθρωπος να ισχυριστεί πως μπορεί να αποφεύγει να λάβει θέση απέναντι στα πολιτικά δρώμενα ή να εμπλακεί σε πολιτικές διαμάχες κι αυτό γιατί πολιτικοϊδεολογικές είναι οι κατευθύνσεις και οι επιλογές, που αφορούν στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Οι πολιτικές συγκρούσεις είναι συγκρούσεις ιδεολογικές, συγκρούσεις προσδοκιών για την εκπαίδευση και τον τύπο ανθρώπου που οραματιζόμαστε πως αυτή θα δημιουργήσει. Πόσο «ενωμένοι» και «αδιάφοροι» πολιτικά μπορούμε να μείνουμε απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται στην εκπαίδευση, απέναντι στις περικοπές, στην αδιοριστία, στις πλασματικές υπεραριθμίες, στην αξιολόγηση; Μήπως ορισμένοι θα σπεύσουν να φάνε τις σάρκες των άλλων για να γλιτώσουν την υπεραριθμία και να συμπληρώσουν τις ώρες στο σχολείο τους με ώρες ειδικοτήτων ή να γίνουν αξιολογητές προκειμένου να εξασφαλίσουν μια θέση ευθύνης;
Το πρόβλημα με το συνδικαλισμό δεν είναι η «ποιοτικότερη» εκπροσώπηση, αλλά οι ασθενικές γενικές συνελεύσεις, η απολιτικοποίηση και η έλλειψη συμμετοχής στα κοινά, η ανεπαρκής ενημέρωση για συνδικαλιστικά και πολιτικά ζητήματα, η πελατειακή ψήφος προς γνωστούς με σκοπό την εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων. Με λίγα λόγια η «ανάθεση των ευθυνών σε άλλους». Σε αυτό το περιβάλλον είναι που ξεφυτρώνουν οι πελατειακές σχέσεις, τα βαρύγδουπα λόγια που «χαϊδεύουν αυτιά», οι συνδικαλιστές που θυμούνται τα προβλήματα των σχολείων και των εκπαιδευτικών μόνο πριν τις εκλογικές αναμετρήσεις αλλά είναι απόντες στους συνδικαλιστικούς αγώνες, τα πολύχρωμα επικοινωνιακά τερτίπια.
Τα συνδικαλιστικά και πολιτικά αιτήματα των εκπαιδευτικών δεν ομογενοποιούνται, επειδή υπάρχει η κοινή επαγγελματική ιδιότητα, αλλά διαφοροποιούνται βάσει των παιδαγωγικών και κοινωνικών τους οραμάτων.
Το παρόν πολιτικό σύστημα τρέφεται από τον απολιτικό και γι’ αυτό τον προωθεί, τον προβάλλει και τον κανακεύει. Η απαξίωση της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης είναι ιδανική για να κάνει τη δουλειά της ατάραχη η εξουσία.
«Το να λες δε μ’ απασχολεί η πολιτική είναι σα να λες δε μ’ απασχολεί η ζωή.»
- 71_2025.06.25 αίτημα
- 74_2025.06.19 Δελτίο τύπου – Αντιγραφή
- 73_2025.06.19 ευχαριστήριο – Αντιγραφή
- 72_2025.06.18 αίτημα
- 69_2025.06.09 CO2
- 68_2025.06.09 καταγγελία για υποχρεωτικές μετακινήσεις
- 67_2025.06.09 Δελτίο Τύπου για δηλώσεις
- 54_2025.05.25 κάλεσμα για ιστοσελίδα
- 53_2025.05.25 προς Δήμους Π.Ε. Καβάλας -1
- 52_2025.05.25 αίτημα προς ΔΟΕ (1)
- Αιτήσεις παραίτησης εκπαιδευτικών Π.Ε. το 2017 (Παληγιάννης Βασίλειος)
- 7000 Οργανικά κενά στα Σχολεία (Παληγιάννης Βασίλειος)
- 2η Συνεδρίαση ΑΠΥΣΠΕ
- 16.000 οι αιτήσεις μετάθεσης εκπαιδευτικών ΠΕ (Παληγιάννης Βασίλειος)
- Ενημερωτικό σημείωμα – 3η συνεδρίαση ΠΥΣΠΕ Καβάλας – ενημέρωση σχετικά με την αναγνώριση μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών
- 5η πανελλήνια σύσκεψη αιρετών (Δημοσθενίδης Δημήτρης – Aιρετός ΠΥΣΠΕ Καβάλας)
- Ενημερωτικό Δελτίο (Αποστόλου Αθανάσιος – Αιρετός Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε. Α.Μ.Θ.)
- Ανοιχτή Επιστολή Μαχόμενου Εκπαιδευτικού (Μουμτσάκης Απόστολος)
- Σημείωμα υποψήφιου αιρετού ΠΥΣΠΕ
- Πρόταση κατανομής και σύστασης νέων οργανικών θέσεων ειδικοτήτων
- Σχόλιο της ΑΣΕ για την ανακοίνωση της ΔΟΕ σε σχέση με τις απαράδεκτες ενέργειες του Διευθυντή Εκπαίδευσης Δ΄Αθήνας.
- Διεκδικούμε τα οδοιπορικά που δικαιούμαστε
- Συγχωνεύσεις_ΑΣΕ
- ΔΑΣ ΕΔΟΘ_ Καταγγελία_νοθείας
- Σχόλιο για την πρόταση του ΠΑΣΟΚ περί Εθνικού Διαλόγου
- ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
- Άρση μονιμότητας
- Ενημέρωση από τη συνάντηση με την υπουργό παιδείας
- Συνάντηση με Ζαχαράκη
- Σχόλιο της ΑΣΕ για την εβδομαδιαία ανάρτηση του συστηματικού αρνητή της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
- 1 χρόνος κοροϊδία και ψέματα από την Κυβέρνηση της ΝΔ
- Για την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής και την πρωτοφανή ανακοίνωση του επικεφαλής του ΔΙΚΤΥΟΥ
- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΔΑΣΥ
- Κυβέρνηση πλεονάσματος και μεγάλου θράσους
- Θέλει «ο αιρετός» της ΔΑΚΕ να κρυφτεί, μα η χαρά δεν τον αφήνει
- Παραίτηση Ασβεστά Ειρήνης από την Ε. Γ. του Ν. Τ. ΑΔΕΔΥ Καβάλας
- Βεργόπουλος Βασίλειος (ΑΠΟΨΕΙΣ)
- Κωνστατινίδου Μαλαματή (ΑΠΟΨΕΙΣ)
- Νέα τεχνάσματα παλαιάς κοπής στον εκπαιδευτικό συνδικαλισμό
- Επιστολή Τσαβδαρίδη Ανέστη
- Επιτροπή αναπληρωτών, ωρομισθίων και αδιόριστων εκπαιδευτικών Καβάλας
- Περί ηθικής ο λόγος ……ΔΗΣΥ
- Ενημερωτικό Σημείωμα (Δημοσθενίδης Δημήτρης)
- Αφιέρωμα στη δασκάλα Ρόζα Ιμβριώτη – Φώτης Λάζος
- Δήλωση Παραίτησης Στέργιου Κεχαγιά από το Δ.Σ. του Συλλόγου