Η 85η Γενική Συνέλευση και η πολιτική συγκυρία

Η 85^η Γενική Συνέλευση και η πολιτική συγκυρία

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Εδώ και χρόνια  στη χώρα μας ,στην Ε.Ε. αλλά και σε όλη την υφήλιο ακολουθείται από τις κυβερνήσεις μια σκληρή νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική επίθεση ενάντια  στον κόσμο της εργασίας και υπέρ του κεφαλαίου με μόνο στόχο τη συνέχιση της κερδοφορίας του.

Στη χώρα μας αυτή η γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου (Ε.Ε.-ΔΝΤ) βρήκε αρωγούς τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, όπου έκαναν τα πάντα ώστε η χώρα να γίνει αποικία χρέους και το μεγάλο κοινωνικοπολιτικό πείραμα του νεοφιλελευθερισμού. Αφού χρεοκόπησαν τη χώρα φορτώνοντας ένα δυσβάσταχτο χρέος στον ελληνικό λαό, απόρροια μεταξύ άλλων του πελατειακού κράτους και των συνεχόμενων φαινομένων διαπλοκής και διαφθοράς, στη συνέχεια το χρησιμοποίησαν  για να περάσουν τα πιο σκληρά μέτρα. Απολύσεις, μειώσεις μισθών, σε μια νύχτα έχασαν οι μισθωτοί το 30-40% του μισθού , και αν συνυπολογίσουμε και την φοροκαταιγίδα κοντά στο 50% της αγοραστικής τους δύναμης.

Η πολιτική αλλαγή που έγινε στη χώρα τον Γενάρη του 2015 με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επέφερε θετικές εξελίξεις σε μια σειρά ζητήματα , στην εκπαίδευση και στην κοινωνία.  Το σταμάτημα της τρομοαξιολόγησης-απόλυσης έδιωξε το φόβο από τα σχολεία και έφερε το χαμόγελο, η κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης, η κατάργηση των αυταρχικών προβλέψεων του πειθαρχικού δικαίου, η επανίδρυση των κατηργημένων ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ, η επαναπρόσληψη των καθηγητών, των σχολικών φυλάκων, και των καθαριστριών, η κατάργηση του μαύρου από τη Δημόσια τηλεόραση, ο νόμος για δωρεάν ρεύμα, στέγη και τροφή για τους περισσότερο πληττόμενους των μνημονίων και των  πολιτικών της λιτότητας, η ιατρική και νοσοκομειακή κάλυψη 2,5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων συμπολιτών μας, οι ρυθμίσεις χρεών των μικρομεσαίων, αποτέλεσαν και αποτελούν πολιτικά βήματα στη σωστή κατεύθυνση.

Η οικονομική ολιγαρχία , ντόπια και ξένη, οι ακραίες απαιτήσεις των δανειστών, μαζί με τα διευθυντήρια των καπιταλιστών συνεπικουρούμενοι από τους ηγέτες του ΝΑΙ , κόμματα , διαπλοκή, συνδικαλιστές ΓΣΕΕ, έκαναν τα πάντα για να οδηγηθεί η ελληνική κυβέρνηση της Αριστεράς σε παραίτηση ή να υποκύψει στον εκβιασμό νέου μνημονίου. Η επιλογή της κυβέρνησης να οδηγηθεί σε συμβιβασμό θα αποδειχθεί οδυνηρή και στρατηγικής σημασίας ήττα, συνολικά για την Αριστερά και το κίνημα, αν οι μνημονιακές επιταγές δεν αποτελέσουν γρήγορα παρελθόν, αλλά πολιτική επιλογή και «μονόδρομο».

Το 3^ο μνημόνιο, οι επιπτώσεις του και τα νέα μέτρα έρχονται να προστεθούν στην ήδη επιβαρυμένη κοινωνία από τα προηγούμενα μνημόνια. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι την τελευταία 7ετία να έχουμε:

Μειώσεις μισθών, συντάξεων, «κούρεμα» εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αποτέλεσμα αγώνων ενός αιώνα,   παράδοση προς «αξιοποίηση» στους δανειστές των φιλέτων της δημόσιας περιουσίας , νέα φτώχια και ανεργία  συνθέτουν μια ζοφερή πραγματικότητα με επιπτώσεις εξοντωτικές στην οικονομική και κοινωνική ζωή του μεγαλύτερου μέρος του λαού.

Αυτή η νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας της ΕΕ, αποτελεί το όχημα του κεφαλαίου για την επίτευξη των στόχων του και την ανα­διάρθρωση του συστήματος σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Η ενδυνάμωση του κινήματος πανευρωπαϊκά και η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και σε επίπεδο κυβερνήσεων αποτελεί προϋπόθεση για την αναχαίτηση αυτών των πολιτικών. Τόσο οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία, όσο και η ενδυνάμωση της Αριστεράς στην Ισπανία- Πορτογαλία εμπεριέχουν τους δυο παραπάνω όρους και αποτελούν ελπίδα για θετικότερες εξελίξεις στην Ε.Ε.

Όσο όμως οι παραπάνω πολιτικές δεν θα αλλάζουν , εκτός των επιπτώσεων που αναφέρθηκαν, αποτελούν και το κατάλληλο λίπασμα για την έξαρ­ση των εθνικιστικών αντιλήψεων και την ανησυχητική άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, οι οποίες αποτελούν το μακρύ βρώμικο χέρι στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αντί­στοιχα, το μακρύ χέρι των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων αποτέλεσαν και αποτελούν οι ακροδεξιές δυνάμεις και τα απολυταρχικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή. Σε όλα τα παραπάνω, μνημόνια και πολεμικό κλίμα στην «αυλή μας» ήρθε να προστεθεί και πολιτική των κλειστών συνόρων, που επιβάλλει η ΕΕ για τους πρόσφυγες.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Η 85^η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ γίνεται μέσα σε αυτό το ζοφερό πολιτικό κλίμα και σε ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον αναστάτωσης και προβλημάτων. Και αυτό γιατί για άλλη  μια φορά η εκπαιδευτική κοινότητα αιφνιδιάστηκε από την απόφαση του Υπουργού Παιδείας για τη δημιουργία ενός Νέου Ενιαίου Τύπου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου με νέο αναμορφωμένο εβδομαδιαίο ωρολόγιο αναλυτικό πρόγραμμα.  Η αναγκαία δημιουργία ενός τύπου  σχολείου , ενιαίου και ισότιμου για όλα τα παιδιά, καρπός αγώνων της εκπαιδευτικής κοινότητας, συνοδεύτηκε από διατάξεις –κυρίως οι αρχικές- που δημιούργησαν συνθήκες αποκλεισμού μαθητών από το πρόγραμμα του ολοήμερου σχολείου και ένα κλίμα απαξίωσής του, και στο δημοτικό και στο νηπιαγωγείο. Οι αλλαγές που έγιναν με τις νέους εγκυκλίους είναι διορθωτικές και σωστές, αλλά δεν αρκούν για να αλλάξουν την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολύ λιγότερες εγγραφές στο ολοήμερο δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο. Για τον λόγο αυτό διεκδικούμε άμεσα, το υπουργείο  να κάνει σαφές ότι όποιο παιδί επιθυμεί και όποιο έχει ανάγκη να μπορεί να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του ολοημέρου.

Επιπλέον είναι φανερό ότι τα ωρολόγια πρόγραμμα εκπονήθηκαν  υπό το βάρος  των μνημονικών δεσμεύσεων, της λιτότητας και των περικοπών. Αν μάλιστα δεν υπάρξουν τουλάχιστον αντισταθμιστικές διατάξεις που σχετίζονται με χρόνια αιτήματα του εκπαιδευτικού κόσμου, όπως ενισχυτική διδασκαλία, ενίσχυση των δομών της ειδικής αγωγής, μείωση των μαθητών ανά τάξη, χιλιάδες συνάδελφοι αναπληρωτές θα καταδικαστούν στην αδιοριστία και στην ανεργία, αλλά και για τους μόνιμους θα υπάρξει ο κίνδυνος μετακίνησης και αμφισβήτησης των κατοχυρωμένων οργανικών θέσεων.

Αντίθετα, μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλους τους παράγοντες της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητές-εκπαιδευτικούς –γονείς) και όχι για κάθε πρόβλημα που λύνει να δημιουργεί ένα νέο. Θα πρέπει να στηρίζεται στην έρευνα και τα συνέδρια της εκπαιδευτικής κοινότητας για τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, να είναι ανοιχτή στον διάλογο με τους εκπαιδευτικούς φορείς, να εξασφαλίζει σταθερό εργασιακό περιβάλλον στους εργαζόμενους στην εκπαίδευση και να καθιερώνει και θα κατοχυρώνει ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο δημοκρατικό σχολείο  που θα χωράει όλα τα παιδιά με όλους τους εκπαιδευτικούς και όλη τη γνώση.

Η διασφάλιση  του καθολικού δικαιώματος στη μόρφωση με ένα ποιοτικά αναβαθμισμένο, δημοκρατικό, 14χρονο, δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, αποτελεί για την ΕΡΑ ζήτημα αρχής και ύπαρξης, πρόταγμα αγώνων και διεκδικήσεων.

Για τους Εκπαιδευτικούς Ριζοσπαστικής Αριστεράς  η απόκτηση των μορφωτικών αγαθών από όλα τα παιδιά αποτελεί πέραν των άλλων διαδικασία χειραφέτησης , κριτήριο για την ίδια την  δημοκρατία. Σήμερα μάλιστα που όσο ποτέ  η γνώση είναι δύναμη, είναι μέσο κατανόησης, διαχείρισης και αλλαγής της κοινωνίας θα πρέπει να παρέχεται κατά τρόπο καθολικό και δωρεάν σε όλες τις δομές της εκπαίδευσης

Προτάσεις και κατευθύνσεις που συμβαδίζουν με τις παραπάνω αντιλήψεις μας είναι θετικό ότι κάποιες από αυτές  τις έχει υιοθετήσει το υπουργείο, όπως:

• Το δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας και η ενίσχυση του ρόλου του Συλλόγου Διδασκόντων (πχ η εκλογή στελεχών από τους εκπαιδευτικούς).
• Η παιδαγωγική αυτονομία, η παραδοχή της ανάγκης για επιμόρφωση, η αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων
• Oι προτάσεις για την ειδική αγωγή με την προϋπόθεση να μην μπουν σε αντιδιαστολή με τα τμήματα ένταξης, τη διαπολιτισμική και τη μειονοτική εκπαίδευση, και η ενίσχυση μαθημάτων που αφορούν την τέχνη και τη δημιουργικότητα, το ανοιχτό σχολείο στην κοινωνία.
• Προτάσεις όπως η πιστοποίηση της γλωσσομάθειας από το σχολείο και η πιστοποίηση ΗΥ δεξιοτήτων, που υπό κατάλληλες προϋποθέσεις θα ελαφρύνουν το βαρύ κόστος των φροντιστηρίων που πληρώνει η ελληνική οικογένεια.

Φαίνεται  όμως  ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκεράσει μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχει πραγματικά ανάγκη το σημερινό χειμαζόμενο δημόσιο σχολείο, με τις μνημονιακές απαιτήσεις των περικοπών και τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ. Η παιδεία όχι μόνο δεν εξαιρέθηκε από τα μνημόνια, αλλά εκτός από το οικονομικό σκέλος επιχειρείται μέσω των μνημονίων ό έλεγχος και της  ίδιας της παιδαγωγικής κατεύθυνσής της.

Για να μην περάσουν οι απαιτήσεις των δανειστών και λαθεμένες επιλογές του υπουργείου παιδείας, αντίβαρο πρέπει και μπορεί να είναι η μαχητική διεκδίκηση του εκπαιδευτικού κινήματος ενός δημόσιου –δωρεάν – δημοκρατικού σχολείου, που θα παρέχει χωρίς διακρίσεις, σε όλα τα παιδιά, υψηλής ποιότητας μόρφωση και αξίες, που θα συνδέει θεωρία και πράξη, θα καλλιεργεί κλίσεις και ταλέντα, και θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες και ελεύθερες προσωπικότητες, ικανές να πάρουν στα χέρια τους και να αλλάξουν προς το καλύτερο το μέλλον αυτής της χώρας.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας και θυμίζουμε σε όποιους επιχειρήσουν να αποφασίσουν για εμάς χωρίς εμάς, ότι: Καμιά μεταρρύθμιση – με εισαγωγικά ή όχι- δεν μπορεί να ευδοκιμήσει στην Παιδεία αν δεν έχει τη στήριξη και τη συνειδητή συμμετοχή των μάχιμων εκπαιδευτικών, στο φιλότιμο των οποίων στηρίζεται η λειτουργία του δημόσιου σχολείου. Καμία θετική αλλαγή δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν στηρίζεται σε λογιστικά νούμερα και όχι στις ανάγκες των ανθρώπων.

Άμεσες προτάσεις-διεκδικήσεις για την εκπαίδευση

Επιμένοντας στην απόσυρση του νέου ωρολογίου προγράμματος στα Δημοτικά Σχολεία και στην έναρξη διαλόγου με τους εκπαιδευτικούς φορείς, Προτείνουμε και διεκδικούμε:

• Λειτουργία της πρωινής ζώνης (7:00 – 8:00) για τους εργαζόμενους γονείς αλλά και για την υποδοχή και την ασφάλεια των μαθητών των σχολείων που έχουν μεταφερόμενους μαθητές με ταξί-ΚΤΕΛ που φτάνουν σε αρκετά από αυτά και πριν τις 07:30. Η πρωινή ζώνη επιπλέον δεν μπορεί να εξαρτάται από την δήλωση παρακολούθησης του προγράμματος του ολοημέρου εφόσον η εργασία των γονιών είναι ολιγόωρη και δεν επιθυμούν για δικούς τους λόγους την παραμονή των παιδιών στο ολοήμερο.
• Όλοι οι μαθητές να μπορούν να εγγραφούν στο ολοήμερο μόνο με υπεύθυνη δήλωση των γονέων.
• Δημιουργία θέσης σε κάθε πολυθέσιο σχολείο ενός επιπλέον εκπαιδευτικού για ενισχυτική διδασκαλία λόγω των αυξημένων μαθησιακών αναγκών που υπάρχουν διαπιστωμένα σήμερα στα σχολεία.
• Επαναφορά της Ευέλικτης Ζώνης και της Θεατρικής Αγωγής στην Ε΄και την ΣΤ΄ για να υλοποιούνται project και εκπαιδευτικά προγράμματα (Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικά, Πολιτιστικά)
• Ορισμός σταθερού εκπαιδευτικού, υπεύθυνου για το Ολοήμερο τμήμα, που θα εγγυάται την ασφάλεια των μαθητών, θα γνωρίζει τις μαθησιακές ανάγκες τους, τις διατροφικές τους συνήθειες.
• Στήριξη όλων των μαθητών που έχουν εκπαιδευτικές ανάγκες με λειτουργία Τμημάτων Ένταξης. Επέκταση του θεσμού της Παράλληλης στήριξης σύμφωνα με τις αρχές της Συμπερίληψης στα Νηπιαγωγεία και στα Δημοτικά με 1 εκπαιδευτικό Ειδικής Αγωγής ανά μαθητή.
• Μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση , απόδοση οργανικών θέσεων σε όλους τους συναδέλφους/ισσες που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
• Απόσυρση της διάταξης για τα νηπιαγωγεία 1:14 νήπια.
• Θεσμοθέτηση επιτέλους του ωραρίου των νηπιαγωγών.
• Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και δωδεκάχρονη υποχρεωτική γενική εκπαίδευση
• Θεσμοθέτηση παιδαγωγικής συνεδρίασης του συλλόγου διδασκόντων με μια ώρα την εβδομάδα, 1:15-2:00, που θα λογίζεται ως ώρα διδακτική.
• Προγράμματα επιμόρφωσης με έμφαση στις πραγματικές ανάγκες, αξιοποίηση όλων των μορφών επιμόρφωσης, επαναφορά των διδασκαλείων.
• Γενναία αύξηση των δαπανών για την παιδεία.

Απόσυρση της Υπουργικής Απόφασης για το “Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου” και αντικατάσταση της με διατάξεις που θα παίρνουν υπόψη τις παραπάνω προτάσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με την αναγκαία αλλαγή της εκπαιδευτικής πολιτικής σε σχέση με τους στόχους, τις προθέσεις, τις δομές, τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία θα αποτελέσουν την πραγματική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση- τομή που τόσο ανάγκη έχει η ελληνική κοινωνία.

Μνημόνια και νεοφιλελεύθερες επιταγές

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η εκπαίδευση μέσα σε ένα περιβάλλον μνημονίων και νεοφιλελεύθερων κατευθύνσεων και εκβιασμών δεν μπορεί να αποτελέσει νησίδα  προοδευτικών και ριζοσπαστικών αλλαγών γι αυτό αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για:

• Την ακύρωση των Μνημονίων και τον τερματισμό όλων των δυσβάσταχτων μέτρων
• Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους το οποίο αξιοποιείται από τους δανειστές ως μοχλός συνεχούς εξάρτησης και εξάνλτησης της ελληνικής οικονομίας.
• Την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και του δημόσιου πλού­του της χώρας. Καμιά νομιμοποίηση στις ιδιωτικοποιήσεις – χάρισμα στους πιστωτές και το κεφάλαιο.
• Τραπεζικό σύστημα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγ­χο.
• Την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Την πλήρη προστασία του δι­καιώματος της πρώτης κατοικίας.
• Τη δίκαιη αναδιανομή των φόρων. Την άμεση κατάργηση της Ει­σφοράς Αλληλεγγύης και του ΕΝΦΙΑ, την επαναφορά του αφο­ρολόγητου στα 12.000 ευρώ και την εφαρμογή νέου φορολο­γικού συστήματος με επιβάρυνση του κεφαλαίου, του πλούτου και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
• Την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας και των κοινω­νικών υποδομών ως βασικό κομμάτι του κοινωνικού μισθού.

Χτίζουμε την ταξική και κοινωνική Αλληλεγγύη

Σε μία εποχή έντασης της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας οι εργαζόμενοι πρέπει να προκρίνουμε την έννοια της ταξικής και κοι­νωνικής αλληλεγγύης, την έννοια της συλλογικότητας έναντι του ατομικισμού.

Αγωνιζόμαστε για:

• Την ενίσχυση ενός πλατιού κινήματος ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης με δίκτυα και δράσεις των συνδικάτων για τις ανά­γκες της Υγείας, της Παιδείας, της κατοικίας των ανθρώπων που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, καταγω­γής.
• Τη δημιουργία φιλειρηνικού αντιπολεμικού κινήματος.

Για να νικήσουν οι αγώνες μας και το δίκαιο των πολλών χρειαζόμαστε ενωτικά, ταξικά και δημοκρατικά συνδικάτα, αλλά και συνολικότερες κοινωνικές συσπειρώσεις και την κοινή δράση σωματείων, κοινωνικών κινημάτων και πρωτοβουλιών.

Η ΕΡΑ δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο ούτε του γνωστού κυβερνητικού συνδικαλισμού όπως έκαναν η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚ τα προηγούμενα χρόνια δίνοντας πολιτική κάλυψη  σε νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις (ελαστικές σχέσεις εργασίας, σχολείο της αγοράς και της «γνώσης», στήριξη της εκπαίδευσης σε επιχειρηματικά  προγράμματα) ούτε θα αναθεματίζει την πραγματικότητα χωρίς να παρεμβαίνει και να διεκδικεί άμεσα, μέσα σ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, καλυτέρευση και της εκπαίδευσης και της ζωής μας.

Με την ισχυρή παρουσία μας σε όλα τα επίπεδα , και στο πολιτικό και στο επίπεδο του μαζικού κινήματος, δεν θα επιτρέψουμε ποτέ τον αποκλεισμό ούτε ενός μαθητή από τις δομές της εκπαίδευσης και ούτε έμμεσες ή άμεσες απολύσεις εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα δεν θα επιτρέψουμε την παλινόρθωση της διαπλοκής και του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, αυτών που διατυμπανίζουν την πολιτική των απολύσεων και της μείωσης των μισθών και των συντάξεων, αυτών που μόλις ένα μήνα πριν έλεγαν – άκουσον  άκουσον- ότι οι ΕΕ και οι δανειστές στο ζήτημα της  πρώτης αξιολόγησης του 3^ου μνημονίου ήταν επιεικείς με την ελληνική κυβέρνηση!

Ο δρόμος του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο , για ένα ριζοσπαστικό- δημοκρατικό σχολείο  που θα χωράει όλα τα παιδιά με όλους τους εκπαιδευτικούς  δεν έχει γυρισμό.