Η αγωνία ενός γονέα (Σάββας Εμφιετζής)

Η αγωνία ενός γονέα – εκπ/κού για το μέλλον των παιδιών μας……

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς που πλησιάζει και σε συνδυασμό με τις πρόσφατες δηλώσεις – προτάσεις του κ. Βερέμη, προέδρου του Ε.ΣΥ.Π., νιώθω πραγματικά την ανάγκη να καταθέσω σ’όλους σας την ανησυχία και τον προβληματισμό μου, σχετικά με το μέλλον των παιδιών μας.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα όπου πολλοί πολιτικοί αρέσκονται στις εντυπώσεις και όχι στην ουσία των προβλημάτων. Έτσι λοιπόν δεν αποτελούν έκπληξη οι προτάσεις του κ. Βερέμη, οι οποίες έχουν να κάνουν με ένα πολύ δυνατό επικοινωνιακά αλλά παράλληλα και πολύ επικίνδυνο πολιτικά θέμα, το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια.

Κοινή πεποίθηση είναι ότι η υποχρεωτική πλέον φοίτηση των παιδιών μας στα φροντιστήρια έχει πλέον παγιωθεί, οπότε όλοι προσπαθούμε να αναζητήσουμε λύσεις, διεξόδους τέτοιες ώστε τα παιδιά μας να αποκτήσουν τα κατάλληλα εφόδια για να μπορέσουν να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπ/ση.

Μια αναζήτηση η οποία όμως έχει εξελιχθεί σε μία οικονομική αιμορραγία, μία ψύχωση για τους γονείς που ξεκινά από τα πρώτα βήματα των παιδιών τους στην Εκπ/ση και που έχει ως αποτέλεσμα το υπερβολικό στρες, την κούραση για τον μαθητή και φυσικά μια πολύ καλή πηγή εσόδων για τους φροντιστηριούχους.

Είναι βέβαιο ότι ένα θέμα που αφορά το περιεχόμενο του Σχολείου, όπως τα αναλυτικά προγράμματα, η μαθητική ανισότητα, τα νέα βιβλία, τα κενά εκπ/κών στα σχολεία, δε συγκινεί κανέναν γιατί δεν «πουλάει», όσο ο τρόπος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπ/ση, η οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορεί να ικανοποιήσει το βασικό αίτημα των γονέων για πετυχημένη επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών τους.

Δεν αντιδρά κανένας όταν το νήπιο φοιτά σε ένα ενοικιαζόμενο κατάστημα, το οποίο βαφτίσαμε σε μια νύχτα Νηπ/γείο.
Δεν αντιδρά κανένας για την ελλιπή χρηματοδότηση της Παιδείας.
Δεν αντιδρά κανένας που τα παιδιά μας χάνουν την παιδικότητα και την διάθεση για παιχνίδι, εξαιτίας του υπερβολικού ωραρίου στο σχολείο, στο σπίτι και στις εξωσχολικές δραστηριότητες.
Δεν αντιδρά κανένας για την Δωρεάν Παιδεία, που τελικά είναι πολύ ακριβή.
Ο μοναδικός στόχος είναι η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.

Μέσα από όλες τις παραπάνω και άλλες αντίξοες συνθήκες, ο εκπ/κός προσπαθεί να φανεί άξιος στο χρέος που έχει αναλάβει και έχει να κάνει με τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών, κάνοντάς την κριτική, ενεργά σκεπτόμενη, διεκδικητική και δημοκρατική.

Σ’αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται ο κ. Βερέμης να προτείνει το προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή των μαθητών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αποδεχόμενος έτσι βέβαια την πλήρη αποτυχία του εκπ/κού μας συστήματος, χωρίς να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα με τα οποία θα πρέπει ουσιαστικά να ακυρώνουν την παραπαιδεία και τα φροντιστήρια. Το πρόβλημα δεν είναι στην αποσύνδεση του Λυκείου από την Τριτοβάθμια Εκπ/ση, όσο στον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί αυτή.

Η ύπαρξη ενός προπαρασκευαστικού έτους μετά το Λύκειο, εντασσόμενο είτε ως πρώτο έτος σπουδών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, είτε ως τέταρτο έτος φοίτησης στο Λύκειο, που θα προέλθει από την αφαίρεση ενός έτους από το Δημοτικό Σχολείο θα πρέπει να προβληματίσει όλους μας γιατί έχει να κάνει ουσιαστικά με την υποβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπ/σης στο Δημοτικό Σχολείο.

Προφανώς ο κ. Βερέμης δεν γνωρίζει ή δεν έχει ακούσει τίποτε για το ρόλο του Δημ. Σχολείου, ως τον κατ’εξοχή χώρο αγωγής και κοινωνικοποίησης των παιδιών, όπως προκύπτει από τις βασικές αρχές της Παιδαγωγικής, πολύ δε περισσότερο δεν έχει ακούσει για το μηχανισμό ανάπτυξης της νοημοσύνης και της σκέψης όπως περιγράφεται στην Εξελικτική Ψυχολογία για τις ηλικίες που καλύπτει το Δημ. Σχολείο.

Το μόνο που έχει κατά νου, είναι από πού θα πάρει το επιπλέον έτος που εμπεριέχεται στην πρότασή του, απλά και μόνο για να είναι χρονικά τεκμηριωμένη ασχέτως αν είναι κενή και άνευ αξίας επιστημονικά.

Το ΥΠΕΠΘ για όλα τα παραπάνω μέχρι στιγμής δεν παίρνει καμία θέση, μιλάει γενικά για προτάσεις που αφού συζητηθούν στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, στη συνέχεια θα τοποθετηθεί και το ίδιο.

Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς, οι εκπ/κοί και οι μαθητές σίγουρα έχουν απορρίψει στη συνείδησή τους τέτοιες προτάσεις κάτι που θα φανεί και εμπράκτως αν χρειαστεί.

Στου κασίδη το κεφάλι δε θα μάθουμε να κουρεύουμε!!!!!!!!! (Κώστας Καραμανλής, σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ, Δεκέμβριος 1998)
Εμφιετζής  Σάββας,  γονέας,  εκπ/κός,
Πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ν. Καβάλας