H EΡΑ χαιρετίζει τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής φοίτησης των παιδιών στο νηπ/γείο

25-2-2018

Η ΕΡΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 33 ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ενόψει της αυριανής ψήφισης του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας για την καθιέρωση της δίχρονης, υποχρεωτικής, προσχολικής εκπαίδευσης στα νηπιαγωγεία (άρθρο 33) παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τη σφοδρή επίθεση που δέχεται η κυβέρνηση από ΚΕΔΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΠΑΣΥΒΝ και ΠΟΣΙΠΣ.

Ο εναγκαλισμός όλων αυτών ενάντια στη θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στο  δημόσιο νηπιαγωγείο και  το αίτημα της ΚΕΔΕ για εκχώρηση των νηπιαγωγείων στους δήμους  συνιστά απροκάλυπτη επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση.

Ο ΠΑΣΥΒΝ με επιχειρήματα από τη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, τον ΟΟΣΑ και την ανάλογη  βιβλιογραφία  συντάσσεται μαζί τους.

Παραπληροφορούν και φτάνουν στο σημείο να κάνουν συκοφαντικές αναφορές για το δημόσιο νηπιαγωγείο και τους νηπιαγωγούς ντύνοντας τες μάλιστα με «επιστημονικότατα». Η ΕΡΑ δεν έχει κανέναν λόγο -δεν το έκανε και δεν θα το κάνει ποτέ- να καταφερθεί κατά εργαζομένων, αντίθετα ήταν εκείνη που και με ανακοινώσεις της στήριξε και στηρίζει οποιαδήποτε προσπάθεια αναβάθμισης των σπουδών όλων των επαγγελμάτων και  ειδικά όσων ασχολούνται με παιδιά.

Ανησυχούμε όμως βαθιά βλέποντας και διαβάζοντας την ανακοίνωση της ΠΑΣΥΒΝ η οποία αντί να επιχαίρει που το Τμήμα του ΤΕΙ θα γίνει Τμήμα Πανεπιστημιακό, βάλει κατά του Δημόσιου Νηπιαγωγείου και των Νηπιαγωγών, βάλει κατά της 14χρονης δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, φτάνοντας στο σημείο να θέλουν διά του «λόγου» και διά των ανακοινώσεων  να μετατραπούν και σε όψιμους «υπερ-επιστημονικούς» κριτές. Σεβόμενοι τους φοιτητές των Τμημάτων των ΤΕΙ, όσους αποφοίτησαν ως νηπιοβρεφοκόμοι από τα τμήματα της ΣΕΥΠ και εργάζονται στους βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς δεν έχουμε σκοπό να συμβάλουμε σε μια αντιπαράθεση που δεν είναι δική μας στόχευση. Δυστυχώς όμως η ΠΑΣΥΒΝ διασπείρει αναλήθειες που προκαλούν τον κοινό νου, κάνοντας λόγο για κλείσιμο δομών και απολύσεις εργαζομένων. ενώ τα στοιχεία, οι αριθμοί και η πραγματικότητα λένε ότι πολλά παιδιά 2,5 – 4 ετών αποκλείονται από τους παιδικούς σταθμούς λόγω έλλειψης δομών ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες όλων των παιδιών με διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών.

Σε μία κοινωνία που στηρίζεται στις αξίες της δημοκρατίας, της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο δημόσιος χαρακτήρας της Παιδείας και της Εκπαίδευσης είναι αδιαμφισβήτητος. Αυτόν το χαρακτήρα υποστηρίζει και υπερασπίζεται η σημερινή κυβέρνηση με την επιλογή της να διευρύνει την υποχρεωτική παρεχόμενη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και στα παιδιά 4-5 ετών, σε αντίθεση με άλλες πολιτικές δυνάμεις που προωθούν ένα μοντέλο εκπαίδευσης, το οποίο στηρίζεται στον νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή στην σταδιακή απόσυρση του κράτους από την υποχρέωση να παρέχει δημόσια, δωρεάν και υψηλού επιπέδου εκπαίδευση για όλα τα παιδιά με απώτερο σκοπό την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης.

«Η αδυναμία της Πολιτείας μέχρι σήμερα να προσφέρει δημόσια δωρεάν και ποιοτική προσχολική αγωγή σε όλα τα παιδιά, έχει εκθρέψει μια «παιδαγωγική βιομηχανία» που εισπράττει από τις χειμαζόμενες ελληνικές οικογένειες εκατομμύρια ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα δίδακτρα στους παιδικούς σταθμούς για την προνηπιακή τάξη είναι ίσα, ή και ξεπερνούν τα δίδακτρα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και μάλιστα την ώρα που το προσωπικό (συνήθως απόφοιτοι ΙΕΚ, ή ΤΕΙ) αμείβονται με ψίχουλα. Οι επιχειρηματίες του χώρου βλέπουν με ιδιαίτερη δυσαρέσκεια την πρόθεση της πολιτείας να θεσπίσει υποχρεωτική δημόσια προσχολική αγωγή. Πλέον, χάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της πίτας. Δείχνουν ότι δυσκολεύονται να προσαρμοστούν  στη νέα πραγματικότητα, εμμένοντας σε πρακτικές του παρελθόντος και ποντάροντας, όχι στην ποιότητα, αλλά στο φτηνό εργατικό δυναμικό και με έμφαση στη φύλαξη κι όχι στην αγωγή.» (http://www.oiele.gr/υποχρεωτικη-η-εφαρμογη-του-νομου- )

Οι Εκπαιδευτικοί Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΕΡΑ)   λέμε ότι η δημόσια εκπαίδευση είναι μορφωτικό δικαίωμα όλων των παιδιών και είναι το όπλο της κοινωνίας κατά των ανισοτήτων και των αποκλεισμών.

Άλλωστε η  κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να  συμμετέχουν το 95% των παιδιών από 4 ετών μέχρι τη φοίτηση τους στο δημοτικό σχολείο στην προσχολική εκπαίδευση (Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Πλαίσιο «ΕΚ2020»).

Θεωρούμε ότι η κυβέρνηση με τη ψήφιση του νομοσχεδίου εφαρμόζει ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ πολιτική με την δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση και ικανοποιεί ένα πάγιο αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας.  Ταυτόχρονα εξασφαλίζει θέσεις για περισσότερα παιδιά ηλικίας από 2,5 – 4 ετών στους παιδικούς σταθμούς,  ικανοποιώντας τις ανάγκες των εργαζομένων γονέων.

 Είμαστε πεισμένοι ότι η ψήφιση του άρθρου 33 του νομοσχεδίου όπως το προτείνει το Υπουργείο Παιδείας θα καταγραφεί  ως ιστορική εκπαιδευτική τομή  και αυτοί που σήμερα το πολεμούν -μη κατανοώντας την ιδεολογική αγοραία στόχευση της πλειοψηφίας της ΚΕΔΕ, της ΝΔ και των επιχειρηματιών εκπαίδευσης- σύντομα θα διαπιστώσουν το λάθος τους, διότι όλοι ξέρουν κατά βάθος ότι η διεύρυνση σε όσο το δυνατόν περισσότερες ηλικίες  της υποχρέωσης του κράτους για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευσης όχι μόνο πρόβλημα δεν είναι, αλλά αντίθετα αποτελεί  μορφωτικό και κοινωνικό δικαίωμα.

Νόμος του κράτους η δίχρονη υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν φοίτηση στο νηπιαγωγείο

 Οι Εκπαιδευτικοί Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΕΡΑ)  χαιρετίζουν τη θεσμοθέτηση της Δίχρονης Υποχρεωτικής φοίτησης των παιδιών ηλικίας 4-6 ετών στο νηπιαγωγείο ως μέρος της δημόσιας και δωρεάν υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Η ΕΡΑ έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένη καθώς ήταν εκείνη η παράταξη που εδώ και χρόνια έθεσε τη διεκδίκηση στη σωστή της βάση: Δίχρονη υποχρεωτική αγωγή και εκπαίδευση στο δημόσιο νηπιαγωγείο ως μέρος της ενιαίας 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, αντιπαλεύοντας τον διαχωρισμό του νηπιαγωγείου από την 12χρονη εκπαίδευση στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο ποτέ δεν χρησιμοποίησε το γνωστό 2+12, παρά μόνο τη 14χρονη δημόσια εκπαίδευση ως διεκδίκηση και ως στόχο.

Δικαιώθηκε ένας πολύχρονος αγώνας της εκπαιδευτικής κοινότητας, των νηπιαγωγών και δασκάλων καθώς και των Εκπαιδευτικών Ριζοσπαστικής Αριστεράς το βράδυ της 26^ης Φεβρουαρίου 2018 με την ψήφιση του άρθρου 33 στο νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.  Η μάχη που δόθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή εντός και εκτός βουλής δεν ήταν εύκολη, καθώς το σύνολο της νεοφιλελεύθερης και αγοραίας αντίληψης για την εκπαίδευση αντιδρούσε σφόδρα: Η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, η ΠΟΕ-ΟΤΑ, η οποία δυστυχώς δεν κατανόησε την πολιτικο- ιδεολογική διάσταση των θέσεων της ΚΕΔΕ, αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες που αντιμάχονταν στην ψήφιση νόμου για δίχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση στο νηπιαγωγείο.

Η μη ψήφιση του συγκεκριμένου άρθρου από τη Ν.Δ. δεν αποτελεί έκπληξη καθώς είχε ήδη απεμπολήσει στο τελευταίο συνέδριό της τον όρο «νηπιαγωγείο»  και στη θέση του είχε βάλει τους παιδικούς σταθμούς και μιλούσε για προσχολική αγωγή από 2- 6 ετών.

 Το ΟΧΙ του ΠΑΣΟΚ–ΔΗΣΥ κατά της δίχρονης προσχολικής ανέδειξε την ευθυγράμμιση του με τους εκείνους τους Δημάρχους της ΚΕΔΕ που θέλουν τα νηπιαγωγεία στους Δήμους και τους νηπιαγωγούς δημοτικούς υπαλλήλους και τους γονείς να πληρώνουν. Δεν  ασχολήθηκαν σοβαρά , όπως και η ΝΔ, με τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση, αντιμετώπισαν τα νηπιαγωγεία ως «σταθμούς» και όχι ως σχολεία παραβλέποντας  την ανάγκη  για κτηριακές υποδομές, ενώ χρήματα υπήρχαν, με αποτέλεσμα να υπάρχουν  μεγάλα προβλήματα στη σχολική στέγη και δεν έθεσαν ποτέ  ένα σύγχρονο, σοβαρό και ρεαλιστικό πλαίσιο λειτουργίας της.  Γι αυτό είπαν το ΟΧΙ  στην ψηφοφορία μαζί με το  Ποτάμι.

Έκπληξη ωστόσο προκαλεί  το ΠΑΡΟΝ  του ΚΚΕ στην ψηφοφορία  για τη δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση  (άρθρο 33),  ενώ διακήρυττε  πάντα την ανάγκη θεσμοθέτησης της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, δημιουργώντας ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης στάσης του.

Το προηγούμενο διάστημα, παρότι  πολλές φορές οι περισσότερες παρατάξεις στη ΔΟΕ καθόριζαν τη ρητορική αλλά και θέσεις τους στη βάση κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων, (η ΔΗΣΥ-ΠΑΣΚ έφτασε στο σημείο να κάνει  αήθεις επιθέσεις προς την ΕΡΑ με σποτάκια για «αριστερούληδες» και άλλα χαριτωμένα), στο ζήτημα της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο συνέβαλαν ώστε η ΔΟΕ να πάρει  θετικές πρωτοβουλίες το προηγούμενο διάστημα, διακρίνοντας ότι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα δικαιώνονταν ένα χρόνιο και ιστορικό αίτημα του κλάδου. Με την ευκαιρία της ψήφισης της υποχρεωτικής δίχρονης  εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο και την λυσσαλέα αντίδραση που υπήρξε και εκφράστηκε και στη βουλή οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ και της ΔΗΣΥ(ΠΑΣΚ) ελπίζουμε να κατανόησαν ότι: νεοφιλελευθερισμός και δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά είναι πράγματα ασύμβατα και οι εκφρασμένες πολιτικές  από τη Ν.Δ. και τη ΔΗΣΥ (ΠΑΣΟΚ) συνεχίζουν να είναι πολιτικές ενάντια στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, ενάντια στους εκπαιδευτικούς και στην εκπαιδευτική κοινότητα που μάχεται για καθολική εκπαίδευση όλων των παιδιών χωρίς αποκλεισμούς.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες η Δίχρονη Προσχολική Εκπαίδευση στο πλαίσιο του 14χρονου υποχρεωτικού δημόσιου και δωρεάν σχολείου έγινε ΝΟΜΟΣ του κράτους. Σας καλούμε να τον στηρίξουμε και να βοηθήσουμε όλοι μας να υλοποιηθεί από Σεπτέμβρη, διεκδικώντας και τις αναγκαίες κτηριακές υποδομές, καθώς και όλους τους αναγκαίους εκπαιδευτικούς-νηπιαγωγούς με μόνιμους διορισμούς  ώστε να υλοποιηθεί κατά τρόπο καθολικό σε όλη την επικράτεια.

Ο δρόμος του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο , για ένα ριζοσπαστικό- δημοκρατικό σχολείο  που θα χωράει όλα τα παιδιά με όλους τους εκπαιδευτικούς  δεν έχει γυρισμό

Όλοι και όλες στις  αγωνιστικές-απεργιακές κινητοποιήσεις την Παρασκευή
2  Μαρτίου 2018 με κύριο αίτημα:

Μόνιμους και μαζικούς διορισμούς τώρα στην εκπαίδευση.