ΚΕΔΕ – Μεταφορά συγκροτημένων δομών στην τοπική αυτοδιοίκηση

Στο ετήσιο τακτικό συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), που πραγματοποιήθηκε 1-3 Δεκέμβρη στη Θεσσαλονίκη βγήκε η απαράδεκτη απόφαση πρόταση προς την κυβέρνηση:

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΩΝ ΔΟΜΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Προτείνουμε τη διοικητική μεταφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όλων των αποκεντρωμένων υπηρεσιών της Κεντρικής και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που είναι χωροθετημένες σε περιφερειακό ή δημοτικό επίπεδο, στην αντίστοιχη Περιφέρεια ή το Δήμο, είτε οι αρμοδιότητές τους αφορούν «τοπική υπόθεση», είτε αφορούν «αποστολή του κράτους» (οπότε θα ασκούνται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση κατ΄ εκχώρηση εξουσίας από την Κεντρική Διοίκηση).

Με τον τρόπο αυτό, η αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων συνοδεύεται από τους αντίστοιχους πόρους, διότι διασφαλίζεται η συνολική υπαγωγή των μεταφερόμενων υπηρεσιών στην πολιτική διεύθυνση της πρωτοβάθμιας ή της δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με το σύνολο των ανθρώπινων και οικονομικών πόρων και της υλικοτεχικής υποδομής τους, χωρίς να χρειαστεί η χωρική μετακίνηση του προσωπικού και της υποδομής αυτών.

Ενδεικτικά, οι κρατικές δομές που προτείνουμε να μεταφερθούν διοικητικά στην πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι οι ακόλουθες :

1. τα Κοινωνικά Ιδρύματα
2. τα Νηπιαγωγεία
3. τα Γραφεία του ΟΑΕΔ.
4. οι Δομές πρόληψης και οι Δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, περιλαμβανομένων των Κέντρων Υγείας (ιδίως των αστικού τύπου), πλην του υγειονομικού προσωπικού τους.

Η απόφαση αυτή συνιστά απροκάλυπτη επίθεση στο Νηπιαγωγείο ως δομή της Δημόσιας Εκπαίδευσης, που στοχεύει άμεσα στην υποβάθμιση του παιδαγωγικού του ρόλου και στην καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων των νηπιαγωγών. Σε συνδυασμό με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ, τις εκθέσεις περί ενοποίησης της σχετικής επιτροπής της Ε.Ε. (Preschool Education and Care) και τις αυξανόμενες εγχώριες φωνές που την υποστηρίζουν, καθώς και τις διατηρούμενες λογικές περί αποκέντρωσης και αυτονομίας, δημιουργείται ένα εφιαλτικό σενάριο, που εμπεριέχει εμπορευματοποίηση, vouchers και ελαστικές θέσεις εργασίας.

Το Δημόσιο Νηπιαγωγείο είναι από τις δομές εκπαίδευσης που ολοένα και περισσότερο μπαίνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη των μνημονιακών πολιτικών της απαξίωσης κάθε κοινωνικού αγαθού. Το Μάη του 2016 έχουμε νόμο με τον οποίο διπλασιάζεται ο αριθμός των παιδιών για την ίδρυση και λειτουργία τμήματος νηπιαγωγείου και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου μια δομή του νηπιαγωγείου, το ολοήμερο, όχι μόνο αποσπάται ως προς το πρόγραμμα αλλά και μετατρέπεται σε προαιρετική. Είναι αποδεδειγμένο με βάση την εμπειρία στο χώρο του νηπιαγωγείου από τη φοίτηση των προνηπίων πως όποια δομή χαρακτηρίζεται  προαιρετική, η πολιτεία δε αισθάνεται υποχρεωμένη να φροντίσει για τη λειτουργία της. Όσο δεν γίνονται μόνιμοι διορισμοί και οι ανάγκες θα μεγαλώνουν τόσο θα αρνείται να καλύψει τις προαιρετικές δομές προκειμένου να περισσέψουν εκπαιδευτικοί για τις υποχρεωτικές.

Αυτή η ιστορία είχε ξαναμπεί στο τραπέζι στο παρελθόν. Τότε οι κινητοποιήσεις των νηπιαγωγών και όλης της μαχόμενης εκπαίδευσης που θεωρούσε πως το νηπιαγωγείο θα ήταν η αρχή για να αποκεντρωθεί ολόκληρη η εκπαίδευση, αλλά και γιατί αναγνώριζε τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του και την άρρηκτη σχέση του με την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, είχαν αποτρέψει την υπαγωγή των νηπιαγωγείων στους Δήμους.

Τώρα η ρευστή εποχή αλλά και οι παλινωδίες του υπουργείου να θεσπίσει τη δίχρονη υποχρεωτική αγωγή /εκπαίδευση δίνουν την ευκαιρία σε κύκλους της Τ.Α. που συνδέονται με την εμπορευματοποίηση των Δημόσιων αγαθών και την ιδιωτικοποίηση τους να επαναφέρουν το αίτημα.

Ρωτάμε ευθέως την ΚΕΔΕ:

• Τι σκοπό έχει η πρότασή της αυτή όταν

1.Είναι ανίκανη να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της ως προς τα σχολικά κτίρια, στα οποία δεν πραγματοποιούνται ούτε καν οι ελάχιστες εργασίες συντήρησης και φύλαξης.

2. Είναι ανίκανη να ανταποκριθεί μέσω των σχολικών επιτροπών στα λειτουργικά έξοδα των νηπιαγωγείων αλλά και των υπόλοιπων σχολικών μονάδων.

3.Είναι ανίκανη να προσλάβει το στοιχειώδες μόνιμο προσωπικό για τις ανάγκες του Δήμου όπως η καθαριότητα και να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις.

4.Στους Παιδικούς Σταθμούς κυριαρχούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και για τις οικογένειες των παιδιών υπάρχει δυσβάσταχτη οικονομική επιβάρυνση.

• Τι θα κάνουν προκειμένου να ανταποκριθούν στο κόστος; Θα βάλουν δίδακτρα;
• Τι θα γίνει με το αναλυτικό πρόγραμμα ; Θα είναι ενιαίο ή θα διαμορφώνεται και με τι περιεχόμενο;
• Είναι αυτό Ενιαία Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση;

Προφανώς τα ερωτήματα είναι ρητορικά,

 γιατί  δε θα επιτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση του παιδαγωγικού και αντισταθμιστικού ρόλου του Δημόσιου Νηπιαγωγείου.

Είναι ανάγκη η προσχολική εκπαίδευση να αντιμετωπιστεί επιτέλους στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης και παιδαγωγικά εμπεριστατωμένης πρότασης για τη 14χρονη υποχρεωτική δημόσια δωρεάν εκπαίδευση με δομές και περιβάλλοντα κατάλληλα για τις ηλικιακές ομάδες, που εμπλέκονται σε αυτή.

Απαιτούμε άμεσα να θεσμοθετηθεί τη δίχρονη υποχρεωτική δωρεάν προσχολική εκπαίδευση με την αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στο νέο τύπο ολοήμερου νηπιαγωγείου που καταστρατηγεί τον αντισταθμιστικό του ρόλο. Ζητάμε μείωση του αριθμού νηπίων ανά νηπιαγωγό και ενίσχυση των δομών πρώιμης παρέμβασης μέσω της στελέχωσης με μόνιμο προσωπικό των δομών ειδικής αγωγής. Απαιτούμε μαζικούς διορισμούς μόνιμου εκπαιδευτικού και  βοηθητικού προσωπικού.

Καλούμε το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας να ζητήσει άμεσα συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας προκειμένου να μπει έμπρακτα ένα τέλος στα σενάρια περί αποκέντρωσης της Εκπαίδευσης